Dotychczas zaćma uchodziła za trudne w leczeniu schorzenie. Dziś, nie jest to wyrok, a szansa na niemalże całkowite wyleczenie jest bardzo duża. Kluczową rolę w leczeniu bez wątpienia odgrywa wczesna diagnoza, która jednocześnie zwiększa prawdopodobieństwo wygranej z chorobą.
Nie zawsze lekarz rodzinny dostrzeże pierwsze symptomy zaćmy. Istotne jest samodzielne, wyczulenie na niepokojące objawy. Jednak by je dostrzec trzeba je znać. Równolegle, warto zastanowić się nad pytaniem jaki charakter może mieć zaćma, czym jest oraz jakie są konsekwencje lekceważenia tej choroby. Jak w wielu przypadkach bywa, tak i w przypadku zaćmy również, może mieć ona podłoże genetyczne, bowiem uchodzi ona za chorobę wrodzoną.
Z drugiej strony, nieprawidłowy styl życia, uwarunkowania wiekowe, zła dieta oraz stres te wszystkie czynniki również mogą się przyczynić do powstania tej choroby narządu wzroku. Zaćma, innymi słowy katarakta to zjawisko, polegające na zmętnieniu soczewki w oku. O ile dziś katarakta może zostać całkowicie wyleczona, to lekceważenie objawów może w konsekwencji prowadzić do całkowitej utraty wzroku. Na niepokojące objawy powinni być szczególnie wyczuleni ludzi po pięćdziesiątym roku życia, ponieważ to właśnie wiek jest bardzo często decydującym czynnikiem.
Co zatem powinno być niepokojące? Do podstawowych objawów zaćmy należy pogorszenie ostrości widzenia do dali. Naturalnym jest że wzrok wraz z wiekiem ulega pogorszeniu, aczkolwiek jeśli okulary korekcyjne nie przynoszą poprawy, brak ostrości widzenia może być jej symptomem. Co więcej, obraz jest nie tylko zamazany, ale równocześnie może pojawić się także tzw. „dwojenie” w oczach. Dodatkowo mogą pojawić się trudności w czytaniu, pisaniu, tym czynnościom może towarzyszyć zmęczenie oraz nadmierne łzawienie. Jeśli powyższe objawy nasilają się, nie warto czekać i udać się do lekarza specjalisty. Niestety, leczenie zaćmy wymaga operacji. Jednakże zważywszy na ogromny rozwój technologii w medycynie zabieg ten jest nieinwazyjny, a co się z tym wiąże nie wymaga długiej rekonwalescencji.
Piotr Klimasz
